pešački trekovi

Dužina trase – 21 km

Ukupni uspon – 990 m

Najniža tačka – 410 m

Najviša tačka –1272 m

Kondiciona težina – 4/10

Tehnička težina – 5/10

Izvori pijaće vode – 2

BOBIJA vrh Tornicka Bobija

Bobija je jedna od planina Valjevskog planinskog masiva između reke Drine na zapadu, Sokolske planine na severu, zatim planina Medvednik i Jablanik na istoku i kanjon reke Trešnjice na jugu. Ono po čemu se ova planina izdvaja od mnogih drugih je njena uređenost. Za ljubitelje prirode pruža raznovrstan sadržaj i to: prelepe vidikovce, stenovite odseke i zubce, izletišta u lišćarskim i četinarskim šumama, gustu mrežu šumskih puteva i staza i dr. Najviši vrh ove planine je Tornička Bobija (1272 m) do koga planinari najčešće dolaze iz smera istoka, odnosno sa Debelog Brda. Staza koja će biti opisana na ovoj stranici, za razliku, vodi od sela Gornja Orovica do koje se stiže asfaltnim putem od centra Ljubovije prema mestu Pecka. Nakon pređenih oko 9 km se skreće desno, a nakon novih  6 km  užeg asfaltnog puta se stiže do Gornje Orovice.

Pešačka staza kreće od zgrade i postrojenja za preradu rude i nastavlja makadamskim putem levo od asfaltnog  puta do zaseoka Maksići, gde je i česma sa pijaćom vodom. Put postaje sve uži i sa leve strane nam ostaje jaruga potoka Skakavac. Uskom stazom se nastavlja preko livadskih platoa do šireg makadamskog puta, na koji se izlazi levo od Musine ravni.

Levo od Musine ravni

Sve vreme, ispred nas je neobični vrh Oštra stena.

Vrh Oštra stena i rudnik barita desno

Makadamski put nas, nakon nekoliko serpentina i sa desne strane ovog vrha izdiže na široki plato rudnika barita. Sa leve strane naše staze, prepoznatljive stene vrha Medvednik i dolina reka Ljuboviđe i Zavojšnice. Od rudnika se ulazi u pretežno gustu bukovu šumu. Baš na ovom mestu je raskrsnica dva puta, od kojih treba odabrati širi, levi put, koji se spušta. On prati dugu severoistočnu stranu Bobije do Račićeve crkve i izvora Dobra voda, neposredno pored nje. Dvesta metara dalje je šumarska kuća sa prelepo uređenim dvorištem i vidikovcem.

Šumarska kuća

Od rampe na prilazu ovoj kući, šumski put nas  vodi desno prema Torničkoj Bobiji i nakon pređenih 1000 metara je levo odvajanje za novi vidikovac. Ovaj deo staze je veoma dobro markiran. Sa vidikovca se pruža pogled prema slivu i kanjonu reke Tribuće i Trešnjice, kao i selu Savkovići.

Pogled sa vidikovca

Na putu prema pomenutom vrhu se izlazi na livadu na kojoj nas iznenađuje svojom pojavom malo jezerce, koje kao pojilo  često posećuje divljač, obzirom na brojne tragove.

Jezerce ispod vrha

Malo dalje je raskrsnica, od koje se desno stiže do još jednog vidikovca i levo do vrha Tornička Bobija. Na samom vrhu su betonski stubovi nekadašnje osmatračnice i zgrada radioamatera.

Vrh Tornička Bobija (1272 m)

Povratak sa vrha istim putem pored jezerceta do prve oštre leve krivine, od koje se desno odvaja novi šumski put. Ovaj put se prati bez skretanja do njegovog samog kraja. U nastavku je uska slabo vidljiva, ali markirana staza kroz retku šikaru koja se veoma strmo spušta do livada iznad sela Savkovići. Ovaj deo staze je najteži i zbog njega je cela staza dobila visoku ocenu tehničke težine.

Strma grebenska staza

Nakon livada se ulazi u centar sela od koga se šumskim putem prelazi na levu stranu Orovičke reke i kroz zaseok Matići se spuštamo do mosta preko nje. Prelazeći most, nakon stotinak metara izlazimo na asfaltni put, kojim se levo stiže na početnu tačku u selu Gornja Orovica.

VIDEO SNIMAK SA OVE TURE MOŽETE VIDETI OVDE