pešački trekovi

Dužina trase – 20 km
Ukupni uspon – 800 m
Najniža tačka – 220 m
Najviša tačka – 641 m
Kondiciona težina – 3/10
Tehnička težina – 2/10

Vrsacke planine_28092008

Vršačke planine neko smatra veoma niskom planinom, što one i jesu u odnosu na neke druge popularne destinacije, ali i na njima može uz malo truda da se pređe dosta velika kilometraža a samim tim i da ukupan uspon osvoji čak i četvorocifreni broj. Postoji čuvena vršačka transverzala koja je duga čitavih 37 km i koju malo brži planinari mogu da prođu i u toku jednog dana. Ovde je prikazan jedan njen deo.

Vršačka planina na dlanu

Staza počinje u selu Malo Središte, tačnije kod manastira Središte. Ide se prvo makadamskim putem prema jugu koji lagano vijuga uzbrdo. Nakon pređenih 2 km, neposredno posle odvajanja za Kulmea Mare, nailazi se na oznaku koja usmerava putanju na levo u šumu u smeru istoka. Ovom šumskom prečicom, koja na momente zna da bude i dosta strma i klizava, se nakon jednog kilometra hoda izlazi na najviši vrh Vojvodine-Gudurički vrh (641 m). Pogled sa vrha praktično i ne postoji zbog bujne vegetacije koja se nalazi svuda okolo, ali je zato lepo uređen plato sa klupom za odmor i kutijom za planinarski pečat i knjigu utisaka.

Posle vrha, staza nas vodi dalje prema jugu opet na makadamski put koji pravi polukrug oko lokaliteta Čoka i vraća se praktično do odvajanja za prethodnu prečicu. Na tom putu postoji i odvajanje za stazu koja vodi direktno do manastira Mesić. Nakon više od 3,5 km hoda od vrha se stigne opet do odvajanja za Kulmea Mare i tu treba skrenuti na levo prema zapadu. Kulmea Mare predstavlja u stvari prevoj između dve veće celine Vršačke planine.

Kulmea Mare i Gudurički vrh u pozadini

Posle Kulmea Mare prva sledeća tačka je brdo Kamenarica i tu postoji raskrsnica puteva. Prema jugu se može nastaviti ka manastiru Mesić, a prema severu se put nastavlja dalje po Vršačkoj planini u pravcu Šumareve kuće. Od Kamenarice do Šumareve kuće ima oko 4,6 km hoda po lepoj stazi koja prati liniju izohipse obodom Vršačkog vrha. Na 2/3 puta postoji odvajanje na levo koje predstavlja prečicu prema planinarskom domu.

Od Šumareve kuće postoje tri moguća pravca. Jedan je ka jugu koji vodi prema planinarskom domu „Široko bilo“ i dalje odatle prema Mesiću. Drugi je u pravcu istoka kojim direktno može da se dođe do poznate Vršačke kule. Treći ide prvo na sever, pa onda lagano skreće na severoistok i vodi do Vršačkog vrha (590 m). Put i dalje ide šumskom stazom, kojom se ravnomerno dobija na visini i tek neposredno ispod samog vrha, nagib se povećava.

Pogled sa Vršačkog vrha

Na Vršačkom vrhu situacija je mnogo bolja nego na Guduričkom. Pogled se pruža prema istoku i odlično se vide Rumunija i obronci Karpata. Od Vršačkog vrha, šumska staza se spušta u pravcu severoistoka i nastavlja se na kolski put koji vodi natrag do sela Malo Središte i potrebno je preći oko 3,5 km da bi se stiglo do startne tačke kod manastira. Ovo važi u slučaju da se iskoristi prečica koja se odvaja od glavnog puta kod Vršačkog parloga. Tom prečicom je potrebno spustiti se niz padinu na kojoj više ne postoje markacije već samo prolazi kroz travu i žbunje koje koriste lokalni seljaci za ispašu svoje stoke. Padinom se dođe do potoka Ogaši Maćej kojeg je moguće veoma lako preći i onda se krene uzbrdo prema zadnjim kućama u selu. Posle se kroz selo veoma brzo stiže do manastira. Ukoliko se ova prečica ne bi iskoristila, onda se ide zaobilazno kolskim putem, ali tu se nepotrebno gubi dosta vremena prolazeći ne baš mnogo atraktivnim krajolikom.

Gudurički vrh u smiraju dana

Vršačka planina sa svojim vrhovima je stvarno odlična za sticanje i održavanje kondicije, a ukoliko se prelazi čitava transverzala onda već predstavlja i ozbiljniji zalogaj. Mnogo raznih puteva i staza postoji na njoj i odlična je kako za planinarske, tako i za biciklističke ture. Teren je uglavnom prekriven gustom šumom i ostalom vegetacijom tako da je i u vrelim letnjim danima veoma prijatno boraviti tu.

Foto galerija sa ovog izleta se može pogledati na sledećem linku:

Foto galerija